บทที่ 200

ขณะที่เฮเซลกำลังขับรถกลับจากหุบเขาดอกไม้ ผ่านหน้าต่าง เธอเห็นสายฝนโปรยปรายอยู่ข้างนอก นึกถึงเรแกนที่เพิ่งจากไปอย่างรีบร้อน

แม้ว่าเธอจะบอกตัวเองว่าเธอไม่ควรคิดถึงเขา แต่เธอก็อดคิดถึงเขาไม่ได้หลังจากที่สมองของเธอว่างเปล่าไปชั่วขณะหนึ่ง

เมื่อรู้สึกผิดหวังในตัวเธอ เฮเซลรู้สึกว่าตั้งแต่เธอตั้งครรภ์ เธอก็...