บทที่ 26 26

“เช็ดตัวให้เขตต์หน่อย แขนอีกข้างเจ็บเช็ดไม่ไหวเลยครับ” เขาทำเสียงโอดอ่อยทำเอาคนฟังหัวใจเต้นรัว

“อะ...เอ่อ ได้ค่ะ รอเดี๋ยวนะคะ” ดารินรีบดึงมือหนาออกจากเอวบาง รีบหนีเข้าห้องน้ำไปเตรียมอุปกรณ์สำหรับเช็ดตัว หัวใจของเธอเต้นโครมคราม มองตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่ก็เห็นว่าตัวเองหน้าแดงเหลือเกินแล้วตอนนี้

ร่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ