บทที่ 1 ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

ผมมันคนใจง่ายแค่เธอยิ้มให้ได้ใจผมไปเลย

ไลบารี่บาร์ เวลา 21.00 น.

“พากูมาซะไกลเลยนะมึง” บาร์สไตล์วินเทจมีดนตรีสดแสดงเพลงรักทั่วไปตามประสาวัยรุ่นทั่วไป

“เอ้า! ก็เมียอยากมานี่หว่า” เมียชอบก็ต้องมาดิ

“แล้วเมื่อไรจะมาวะ?” สามทุ่มแล้วเวลากูมีค่านะเว้ย

“ไอ้เสี่ยฮายมึงแม่งรอไม่เป็นไงว่ะ!” เอมส่ายหน้าเอือมระอากับเพื่อนขี้บ่น

“กว่าจะมากูไม่เมาก่อนเหรอ?”

“โน้นมาแล้ว! ที่รักทางนี้ครับ!” เอมโบกมือเรียกคนรักที่พาเพื่อนสนิทคนสวยมาด้วย

“เสี่ยฮายสวัสดีค่ะ” ดิวก้มหน้าไหว้ทักทายก่อนจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก

“นี่ไอติมเพื่อนหนูเอง ไอติมนี่พี่เอมแฟนฉันกับเสี่ยฮาย”

“สวัสดีค่ะ ขอโทษที่มาช้านะพอดีแวะเอากระเป๋าไปเก็บที่คอนโดก่อน” เธอบอกอย่างเกรงใจคนรอเพราะมาช้าตั้งครึ่งชั่วโมงเชียวนะเขาไม่ด่าก็ดีแล้ว

ถ้าสวยจนแทบหยุดหายใจแบบก็ให้อภัยครับ!

ไอติมนั่งข้างเพื่อนสนิทฟังเพลงสนุกพร้อมกับคุยเล็กน้อยทั่วไปเพราะพึ่งกลับมาจากเที่ยวนิวซีแลนด์ โดยไม่รู้เลยว่ามีหนึ่งสายตาแอบมองเงียบๆ จิบเหล้าพลางมองเธอพลางผลออกมาคือยิ้มแบบไม่รู้ตัวเลย น่ารักคำนี้ใช้ได้ไหมนะ? เสี่ยฮายมองผ่านแก้วเหล้าอยากจะขยับเปลี่ยนที่นั่งแต่คงจะเร็วไปเดี๋ยวจะตกใจหมด แต่พอเธอหันมาคุยด้วยใจเต้นแรงจังวะ! เขาเอ๋อแดกในนาทีนั้นกว่าจะหาเสียงตัวเองเจอเพื่อนแม่งหัวเราะแล้ว

เชี้ย!!! เกิดมายี่สิบเก้าปีพึ่งเคยเสียอาการ

กูจะรับมือไงวะเนี่ย?

“มาเที่ยวคนเดียวคนที่บ้านไม่ห่วงเหรอครับ?” หาความเถื่อนไม่เจอเลยทำไมมันเป็นไปได้ขนาดนี้

อย่ายิ้มนะ อย่า...ยิ้ม

รู้บ้างไหมหนูหัวใจเสี่ยจะหลุดออกมาแล้ว!!

“อยู่คนเดียวค่ะพ่อแม่อยู่ขอนแก่น” เธอเป็นคนขอนแก่นที่ไปมาระหว่างกรุงเทพเพราะต้องเรียน

“อ่อ แล้วแฟนไม่ห่วงเหรอมากินเหล้าดึกๆแบบนี้” เขาถามลึกมากขึ้น ใจลุ้นระทึกยิ่งกว่าลุ้นหวยอีก

“โสดค่ะ! เนื้อคู่น่าจะยังไม่เกิด” เธอพูดติดตลกก่อนจะหัวเราะเบาๆมองเสี่ยฮายเพื่อนสนิทของแฟนเพื่อน เธอไม่ค่อยเที่ยวกลางคืน เวลาส่วนใหญ่จะคลุกตัวอยู่คอนโดอ่านหนังหรือไม่ก็วาดรูปแล้วตอนนี้กำลังจะหัดเล่นกีต้าร์ต่อ

“ไม่น่าเชื่อนะ” เหี้ยยยยยยย…อยากได้มานอนกอดจังวะ

ไม่มีเจ้าของงั้นเหรอแบบนี้มีสิทธิ์ใช่ป่ะ? ยิ้มเก่งไม่พอยังพูดเพราะอีกแบบนี้ฮายชอบ! เอาไงวะดีอยากได้แต่จะขอเบอร์เพื่อนแม่งอยู่อีก เอาไงดีเนี่ยน่ารักขนาดนี้ปล่อยไปเสียดายแย่!

เธอบอกว่าเนื้อคู่ยังไม่เกิดคงไม่ใช่แล้ววะ

นี่ไง! เสี่ยฮายเนื้อคู่หนูไงครับ!

“เสี่ยฮายละคะมีแฟนไหม? อืม…หน้าตาดีแบบนี้มีแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ?” เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขารู้สึกว่าเขาหล่อจริงๆ

“ไม่มีครับ โสดสนิทเลย” ทำแบบนี้กะเอาเสี่ยตายตรงนี้เลยใช่ไหมหนู?

“น่าเสียดายจัง!” เธอหยิบเหล้ามาดื่มรู้สึกว่ามึนบ้างแล้ว

เมาแล้วเหรอวะ? ดื่มเหล้าไปนิดเดียวแก้มแดงขึ้นมาเชียวสงสัยจะคออ่อนมาก แต่ว่าตาเยิ้มแบบนี้น่ารักไปอีกแบบนะ เขาพยายามไม่ให้เพื่อนรู้ว่าสนใจผู้หญิงตรงหน้าแต่มันเหมือนรู้นะถึงได้เอาเบอร์กับไลน์ส่งมาให้แบบลับๆชนิดที่แฟนมันยังไม่รู้เลยแถมมาขยิบตาให้อีก

เชี้ย! กูไม่เนียนพอเหรอ?

ถ้าเป็นไอติมเดี๋ยวเถอะพ่อจะแดกแม่งไม่ให้เหลือซากเลย! ดูก็รู้ว่ารสชาติน่าจะหวานเย็นจนติดใจแน่นอน แม่งแค่คิดก็อยากดึงเข้ามาจูบสักทีแล้ว!

ใจเย็นไว้ก่อนไอ้ฮาย!

“แกนี่เมาง่ายตลอดเลยนะ” ดิวบ่นเบาๆแต่ก็รู้ว่าเพื่อนไม่ใช่สายนี้

“ดื่มล่าสุดปีที่แล้วนี่เองนะ” ตอนงานแต่งพี่ชายก็เมาหนักมากแต่ก็โชคดีที่อยู่บ้านเลยไม่เป็นไร เธอหันมากินอาหารตรงหน้าดีกว่าเพราะถ้าดื่มมากกว่านี้คงดูแลตัวเองไม่ได้แน่นอน

“พี่ชายแกเปิดร้านเหล้าไม่ใช่เหรอ?”

“อื้ม แต่ฉันไม่ดื่มไงแปลกเหรอ?”

“ก็นิดหน่อย!”

“เมาแล้วน่ารักจังวะ!” เธอทำใจเขาสั่นไปกี่รอบแล้วรู้ตัวบ้างไหมห่ะ

“ก็รักสิคะ…ล้อเล่นนะ!”

"..." กูจะบ้าตาย! เล่นแบบนี้ไม่ดีนะหนูเพราะเสี่ยคิดจริงนะเว้ย แล้วแม่งยิ้มเก่งจังวะเนี่ยอีกนิดเดียวจะหัวใจวายแล้ว เด็กบ้าอะไรไม่น่ารักชิบหายเลย! เขาต้องเก็บอารมณ์แต่แบบมันก็หลุดยิ้มออกมาไม่หยุดจนชักจะสงสารตัวเองแล้วนะ

หนูกะเอาเสี่ยตายตั้งแต่คืนแรกที่เจอกันเลยเหรอครับ?

บทถัดไป