บทที่ 14 อายเด็กมัน

บทที่14 อายเด็กมัน

¶¶

“เฮ้ย!!! ไอ้ผมรากไทรอ่ะถอยออกไปเดี๋ยวนี้”

น้ำเสียงเข้มตวาดดังลั่นทำให้คนที่จับกุมมือนุ่มอยู่ปล่อยออกไปอย่างง่ายได้พร้อมกับหันมามองต้นตอของเสียง

“ คะ...คุณ ภรัณ ”

เมื่อเห็นว่าภรัณกำลังเดินเข้ามาร่างเล็กก็ปรี่เข้าไปหาเขาเหมือนเด็กกำลังจะฟ้อง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ