บทที่ 15 ไม่สงสาาฉันหรอเด็กดี

บทที่15 ไม่สงสารฉันหรอเด็กดี🔞

@ เพ้นท์เฮ้าส์

หลังลงจากรถภรัณเป็นฝ่ายเดินนำขึ้นมาบนห้องในขณะที่ร่างเล็กเดินก้าวตามหลังมาก็พยายามกลัเนหัวเราะทำไมเขาจะไม่รู้

แกร่กก!

“ ฮึ...ฮึ... ”

“ จะเลิกหัวเราะได้หรือยัง..ต้องเส้นตื้นขนาดนั้นเลยหรอ ”

ยิ่งไม่ปรามเหมือนยิ่งได้ใจ

“ ฮึ่บบ..ก็มันน่าครับนี่ครับน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ