บทที่ 37 ผู้หญิงสารเลว

“ไอ้ใหญ่! โมริไม่ได้อยู่ในห้อง”

ดีแลนวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกให้อีกคนรู้ ทันทีที่เขามาถึงเขาก็รีบไปดูหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง กลัวเธอตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอพวกเขาแล้วจะตกใจ แต่พอเขาเปิดประตูเข้าไปก็เห็นแต่ความว่างเปล่า

“อีผู้หญิงสารเลวเอ๊ย” เจแดนหยิบกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน และมีลายมือเขียนตัวบรรจงสั้น ๆ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ