บทที่ 47 อย่าหือกับเด็กลูเซียโน่

“เมื่อไรจะเลิกเป็นปรสิตดูดเลือดดูดเนื้อคนอื่นสักที”

“เธอว่าใครเอลลี่” โมริเมื่อเดินลงมาข้างล่างได้ยินเอลลี่พูดลอย ๆ ออกมาเหมือนจงใจให้เธอได้ยินอยู่คนเดียว

“ไม่ได้เอ่ยชื่อ ใครร้อนตัวก็รับไปสิ”

“เธอนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ อิจฉาฉันล่ะสิที่อยู่มานานกว่าที่เธอคิด สงสัยเธอต้องอยู่อิจฉาไปจนแก่แหละ เพราะฉันจะอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ