บทที่ 100 บทที่ 100

“พูดแบบนี้แล้วไปขอฉันทำไม คุณก็รู้ว่าฉันกำลังจะมีลูก ฉันจำได้ว่าไม่เคยขอร้องให้คุณมาเป็นพ่อเด็ก”

มือหนาหมุนล้อรถเข้ามาใกล้ เขาเงยหน้ามองหน้าบึ้งๆ นั้นแล้วโปรยยิ้มให้อย่างยียวน

“สงสารเด็กที่เกิดมาไม่มีพ่อ ก็เลยอยากเป็นพ่อให้ กลัวเด็กขาดความอบอุ่น”

จันทร์ดาราอยากตบหน้าเหวอะหวะที่แม้จะแห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ