บทที่ 23 Chapter 23

พราวพิลาสมึนงงแทบลมจับ เธอคงกำลังหลับแล้วฝัน ไม่ก็อาการเจ็บป่วยไข้คงกำเริบ สมองถึงมึนเบลอ แอบหยิกตัวเองไปหลายครั้ง ตลอดเวลาที่ถูกรั้งเข้ามาในห้องรับรองแสนโอ่อ่า เพียงนั่งปุ๊บก็มีสาวรับใช้ในชุดยูนิฟอร์มแบบพื้นเมืองสองคนยกชาร้อนๆ มาเสิร์ฟทันที กลิ่นหอมกรุ่นบอกคุณภาพว่าเป็นชาชั้นดี

“เป็นไงซาจิ” เสียงห...