บทที่ 62 Chapter 62

“เรียกผมว่าจาซิมเถอะ ผมไม่เคยรู้สึกอยากให้ตัวเองรู้สึกว่าสูงส่งกว่าคุณ พราวพิลาสอย่าใจแข็งนักเลย”

“ค่ะ ฉันให้เวลาคุณนานตราบเท่าที่คุณต้องการ ระหว่างนี้ฉันเองก็จะกลับบ้านไปทำงานทำหน้าที่ของฉันเหมือนกัน”

“พราว!”

พราวพิลาสไม่สนเสียงเข้มๆ ตราบเท่าที่ไม่ได้ยินคำที่เธอต้องการ เธอก็จะดื้อด้านแบบนี้ ใครจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ