บทที่ 5: เธอขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ?

กาแล็กซี่คลับ ฟลอร์เต้นรำชั้นหนึ่ง

เสียงดนตรีกระหึ่มจนหูแทบดับ แสงไฟสาดส่องเจิดจ้า

พิมพ์วดีผู้สวมหน้ากากสุนัขจิ้งจอกสีเงิน กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างบ้าคลั่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน

วันนี้เธอสวมเสื้อสายเดี่ยวรัดรูปสีแดงสด กับกระโปรงรัดสะโพกสั้นจู๋สีเดียวกัน เผยให้เห็นรูปร่างอันสมบูรณ์แบบอย่างไม่มีอะไรปิดบัง

ไม่ว่าจะเป็นเรียวขาที่ยาวตรงสวยงาม หรือเอวบางคอดกิ่วที่น่าจับจ้อง ล้วนทำให้คนที่มองอดน้ำลายสอไม่ได้

ส่วนบนที่ถูกห่อหุ้มด้วยสายเดี่ยวเส้นเล็กสีแดงนั้น ด้วยหน้าอกที่ใหญ่เกินตัวและเสื้อผ้าที่ค่อนข้างรัดแน่น ทำให้เกิดร่องอกลึกเป็นพิเศษ

ในร่องอกนั้น มีกลีบดอกไม้สีแดงสดเรียวยาวโผล่ออกมาเล็กน้อย

ยิ่งขับให้ทิวทัศน์บนหน้าอกของเธอดูยั่วยวนมากขึ้นไปอีก

ชายหนุ่มหลายคนในฟลอร์หยุดเคลื่อนไหว สายตาจับจ้องไปที่ร่างของพิมพ์วดีอย่างไม่ปิดบัง

"หุ่นผู้หญิงคนนี้เด็ดสุดๆ เลยว่ะ ดูขาสองข้างนั่นสิ แค่คิดว่ามันหนีบอยู่บนตัวกู กูก็ตื่นเต้นแล้ว"

"ของดี! นี่มันของดีชัดๆ ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนหุ่นเป๊ะขนาดนี้มาก่อนเลย"

"ตรงกลางหน้าอกของเธอเหมือนมีอะไรอยู่นะ เดี๋ยวรอดูว่าจะมีโอกาสไหม กูจะเข้าไปดูด้วยตัวเองเลยว่าข้างในมันคืออะไรกันแน่"

"มึงเหรอ? เลิกคิดไปได้เลย ในเมืองเราเนี่ย คงมีแต่ผู้ชายอย่างคุณธนกรเท่านั้นแหละที่คู่ควรกับผู้หญิงแบบนี้"

เดิมทีพิมพ์วดีกำลังโยกย้ายเอวบางราวกับงูไปตามจังหวะดนตรีอย่างเพลิดเพลิน พอได้ยินคำว่า "ธนกร" เธอก็หยุดชะงักทันที แล้วหันไปมองชายคนที่พูดเมื่อครู่:

"ธนกร? ธนกรเป็นใครกัน? คนที่คู่ควรกับฉันน้อยที่สุดในโลกนี้ก็คือธนกร ในโลกใบนี้ ผู้ชายคนไหนก็ได้ที่จะขึ้นเตียงกับฉัน ยกเว้นธนกร คืนนี้ ฉันจะหาผู้ชายที่ถูกใจในที่นี้สักคน มาใช้ค่ำคืนอันแสนวิเศษนี้ร่วมกับฉัน"

เมื่อได้ยินสองประโยคนั้นของพิมพ์วดี ชายหนุ่มทั้งฟลอร์เต้นรำก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที พวกเขาต่างกรีดร้องพร้อมกับเบียดเสียดเข้ามาทางพิมพ์วดี

"ถ้ากูได้นอนกับสาวสวยคนนี้ ก็เท่ากับว่ากูเจ๋งกว่าธนกรอีกไม่ใช่เหรอ?"

"คนสวย มองทางนี้สิครับ"

"ผม! ผม! ผมมีซิกซ์แพ็ก! ไม่ว่าคุณอยากจะเล่นท่ายากแค่ไหน หรือชอบท่าไหน ผมจัดให้ได้หมด"

"ผมอึดที่สุด ถ้าคุณเลือกผม ผมรับรองว่าจะทำให้คุณไม่มีวันลืมคืนนี้เลย"

"จะแย่งกันทำไม? คืนนี้เราจะไปเป็นเพื่อนคุณผู้หญิงคนสวยคนนี้ด้วยกันไม่ได้เหรอ?"

"..."

คำพูดในฟลอร์เต้นรำเริ่มหยาบโลนขึ้นเรื่อยๆ

ในใจของพิมพ์วดีรู้สึกต่อต้านเล็กน้อย แต่ไม่นานก็ปล่อยวาง:

คนเราเกิดมาบนโลกนี้อย่างมากก็อยู่ได้แค่ร้อยปี ไม่ควรจะสนุกให้เต็มที่เหรอ?

ถ้าไม่สนุก จะเก็บร่างกายอันบริสุทธิ์นี้ไว้ให้ใคร ให้ธนกรมาดูถูกเหรอ?

"ชู่ว์—"

พิมพ์วดียกนิ้วชี้ขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากสีแดงสด แล้วมองไปยังเหล่าชายหนุ่มที่ดวงตาเป็นประกายอย่างยั่วยวน

เมื่อคนรอบข้างเงียบลงแล้ว เธอจึงเอ่ยขึ้น: "ฉันชอบผู้ชายที่เต้นเก่ง คืนนี้ ใครเต้นกับฉันได้สนุกสุดเหวี่ยงที่สุด ฉันจะให้คนนั้นเป็นเพื่อนฉัน มาเลย เรามาขยับกันเถอะ!"

"ขยับเลย!"

เหล่าชายหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกัน ต่างโยกย้ายร่างกายของตัวเองเบียดเข้ามาหาพิมพ์วดี

พิมพ์วดีไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด เธอโยกย้ายเอวบางราวกับงูเลื้อยไปมาระหว่างร่างของชายหนุ่มแต่ละคน พอเห็นคนที่มีซิกซ์แพ็ก ก็จะยื่นมือไปลูบไล้สักที

ชายคนที่ถูกลูบก็ตะโกนขึ้นทันที: "คนสวยจับตัวผมแล้ว"

ชายคนอื่นๆ ยิ่งคึกคักมากขึ้น

พิมพ์วดีหัวเราะ "คิกคิก" แล้วยังคงเลื้อยไปมาระหว่างร่างของเหล่าชายหนุ่มด้วยท่วงท่าที่ยั่วยวนต่างๆ

ชายหนุ่มหลายคนอดใจไม่ไหว ยื่นมือหมายจะลูบไล้บนตัวพิมพ์วดี แต่ก็ถูกเธอหลบหลีกไปได้อย่างชาญฉลาด:

"สุดหล่อคะ กติกาเมื่อกี้ฉันบอกไปแล้วนะ อย่าทำผิดกติกาเชียวนะคะ~" พิมพ์วดีทำปากจู๋ออดอ้อน

ความไม่พอใจเล็กน้อยที่เกิดขึ้นในใจของชายหนุ่มที่แตะตัวไม่สำเร็จก็มลายหายไปทันที

ความคึกคักของชายคนอื่นๆ ก็ยิ่งเพิ่มสูงขึ้น

พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อมาเล่นสนุกอยู่แล้ว ตอนนี้มีผู้หญิงที่เล่นสนุกเก่งขนาดนี้อยู่ตรงหน้า พวกเขาจะไม่ดีใจได้อย่างไร

หลังจากเต้นไปได้สักพัก พิมพ์วดีก็รู้สึกคอแห้ง เธอเลื้อยไปที่บาร์เหมือนงู ยกแก้วไวน์แดงขึ้นมาจิบเบาๆ

จากนั้น ท่ามกลางสายตาอันร้อนแรงของเหล่าชายหนุ่ม เธอก็วางแก้วไวน์ทรงสูงไว้ที่หน้าอก เอียงแก้วลงช้าๆ ไวน์แดงที่เหลืออยู่ในแก้วก็ไหลรินลงบนหน้าอกของเธอทั้งหมด

ของเหลวสีแดงไหลรินลงตามร่องอกที่ถูกบีบชิดกันทันที ไหลออกจากเสื้อสายเดี่ยวสั้นๆ ลงไปยังสะดือ ไปยังหน้าท้องน้อย ไหลเข้าไปในส่วนที่ถูกห่อหุ้มด้วยกระโปรงรัดสะโพกสั้นจู๋ แล้วก็ไหลลงไปเรื่อยๆ

ไม่นาน ของเหลวสีแดงก็ไหลลงมาตามเรียวขาขาวเนียนของพิมพ์วดี และสุดท้ายก็หยดลงบนพรมสีแดง

และตลอดกระบวนการที่ไวน์แดงไหลรินนั้น พิมพ์วดีก็ยืนอยู่อย่างเกียจคร้านเช่นนั้น จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม จะล้มก็ไม่ล้ม ทั่วทั้งร่างดูยั่วยวนและชวนฝันถึงขีดสุด

ในฟลอร์เต้นรำเงียบไปชั่วขณะ และวินาทีต่อมา—

"อ๊า—"

ชายหนุ่มทั้งฟลอร์ต่างกรีดร้องกัน บรรยากาศพุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด

ลลิตาพาพิมพ์วดีมาที่นี่ก็เพื่อให้เธอบ้าคลั่งสักพัก ลืมความเจ็บปวดที่ธนกรมอบให้

แต่เมื่อเห็นสภาพของพิมพ์วดีในตอนนี้ ในใจของลลิตากลับยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจมากขึ้น

ในฐานะคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลใจบุญที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจ พิมพ์วดีชอบเล่นสนุกและเล่นเก่งมาตั้งแต่เด็ก

ต่อมาเมื่อชอบธนกร รู้ว่าธนกรชอบผู้หญิงเรียบร้อย เธอก็ทิ้งทุกอย่างที่เคยชอบไปหมด แต่งตัวให้เหมาะสมตามความชอบของธนกร กิริยามารยาทงดงาม แสร้งทำตัวเป็นกุลสตรี

แต่แสร้งเป็นกุลสตรีมาสิบกว่าปี สุดท้ายก็ยังถูกธนกรทอดทิ้งอยู่ดี

พิมพ์วดีในตอนนี้ กลับมาบ้าคลั่งกว่าเดิม เล่นเก่งกว่าเดิมเสียอีก

ธนกรเอ๋ยธนกร คุณรู้บ้างไหมว่าคุณสูญเสียอะไรไป

คุณสูญเสียผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลก และรักคุณที่สุดในโลกไปแล้ว

ธนกร คุณจะไม่เสียใจจริงๆ เหรอ?

ฉันไม่เชื่อหรอกว่าในใจของคุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย

—

ธนกรเจ็บปวด

ตั้งแต่เมื่อคืนที่เขาพักอยู่ในห้องนอนของเรือนหอ แล้วพบว่าพิมพ์วดีไม่ได้กลับมาทั้งคืน ในใจของเขาก็เจ็บปวดมาก

เพียงแต่เขาไม่ยอมรับความจริงข้อนี้ แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขายืนกรานที่จะทำงานให้เสร็จทั้งวัน ยืนกรานที่จะมางานเลี้ยงที่กาแล็กซี่คลับ พูดคุยหัวเราะกับหุ้นส่วนทางธุรกิจ ทุกอย่างดูเหมือนจะปกติมาก จนกระทั่งเสียงซุบซิบนินทาของพนักงานข้างนอกดังเข้ามา:

"พวกแกได้ยินข่าวรึยัง? คืนนี้ที่ฟลอร์เต้นรำมีผู้หญิงคนหนึ่งหุ่นเด็ด เต้นเก่ง แล้วก็เล่นถึงด้วยนะ เธอบอกว่าจะเลือกผู้ชายที่นั่นสักคนไปนอนกับเธอคืนนี้"

"ไม่ใช่แค่เลือกคนไปนอนด้วยนะ ที่สำคัญคือผู้หญิงคนนั้นดันดูถูกคุณธนกร ประธานบริษัทจรรยชาติด้วย เธอบอกว่าในโลกนี้ ผู้ชายคนไหนก็ได้ที่จะนอนกับเธอ ยกเว้นคุณธนกร"

"แซ่บขนาดนั้นเลยเหรอ? แกว่าเดี๋ยวเลิกงานแล้วเราไปดู เราจะมีโอกาสบ้างไหมวะ?"

"ในเมื่อเธอบอกว่าเกลียดแค่คุณธนกร งั้นพวกเราก็ต้องมีโอกาสสิ เดี๋ยวเราไปกัน ถึงจะไม่ได้นอนกับเธอ ได้จับสักทีสองทีก็ยังดี"

"กูอาจจะได้นอนกับผู้หญิงที่แม้แต่คุณธนกรยังนอนด้วยไม่ได้เลยว่ะ โห สุดยอดไปเลยกู!"

ภายในห้องส่วนตัว

ธนกรที่ใจลอยมาตลอดทั้งคืน พอได้ยินประโยคสุดท้ายของพนักงาน ก็บีบแก้วไวน์ในมือจนแตกละเอียด

ตอนแรกที่ได้ยินพนักงานคุยกัน เขาก็สงสัยอยู่บ้างว่าผู้หญิงที่พวกเขาพูดถึงจะเป็นพิมพ์วดีหรือเปล่า

พิมพ์วดีโกรธเขา เลยจงใจออกมาทำเรื่องเหลวไหล

พอได้ยินพวกเขาพูดว่า ผู้หญิงคนนั้นยอมนอนกับผู้ชายคนไหนก็ได้ในโลกแต่ไม่ยอมนอนกับเขา เขาก็มั่นใจได้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นคือพิมพ์วดี ภรรยาของเขา

ทั้งๆ ที่เธอเป็นคนทำผิด เป็นเธอที่เกือบจะฆ่าชลลดา ไม่กลับบ้านไม่พอยังกล้ามาที่นี่มายั่วยวนผู้ชายคนอื่นอีก แถมยังยั่วผู้ชายทั้งกาแล็กซี่คลับอีก

เธอขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ?

หรือว่าวันนั้นเขายังปรนเปรอเธอไม่พอ?