บทที่ 47 ธาตุแท้ปรากฏ (100%)

“เข้ามา”

ครั้นได้ยินเสียงเข้มเอ่ยอนุญาตสาวน้อยก็ค่อยๆ ผลักประตูให้เปิดอ้าออก สอดส่ายสายตาหาเจ้าของห้อง ก่อนจะเห็นแผ่นหลังกว้างของคนที่กำลังยืนเท้าแขนกับขอบหน้าต่าง

“อ้าว…หนูดี กำลังคิดถึงอยู่พอดี” ทันทีที่หมุนกลับมาเจอคนที่ใจบอกโหยหา เพราะไม่เห็นหน้ามาหลายวัน บัลลังก์เมฆก็เปิดยิ้มกว้าง ก่อนจะนั่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ