บทที่ 88 ผสานรอยร้าว (75%)

“จ๋า…คนดีอยากกลับบ้านเราแล้วใช่ไหมคะ งั้นเดี๋ยวแม่จ๋าไปรับนะคะ” ก่อนที่ลูกสาวตัวน้อยจะได้เอ่ยออดอ้อนอะไรออกมาคนเป็นแม่ก็โพล่งขึ้นอย่างกระตือรือร้น

“ม่ายช่ายค่า” เสียงตอบใสแจ๋วทำให้คนเป็นพ่ออดหัวเราะเยาะแม่คนหวงลูกไม่ได้ นี่แม่เจ้าประคุณคงคิดหาทางเอาลูกคืนไปจากเขาทุกขณะจิตสินะ

“อ้าว…แล้วคนดีโ...