บทที่ 18 บทที่17

บทที่17

หลังจากทนดูแลแม่ทัพหนุ่มที่อาการไม่ค่อยจะสู้ดีนักอยู่เกือบเจ็ดวัน ซูจินก็ผสมยากำหนัดลงไปในอาหารของแม่ทัพหนุ่มในวันที่เจ็ดเพราะคิดว่าแม่ทัพหนุ่มคงจะถึงช่วงที่เพ้อไม่รู้สึกตัวแล้ว

แต่ไม่ใช่

แม้อาการของหลิวเหว่ยเริ่มหนักขึ้นเขาจึงยังคงมีสติอยู่ในวันนี้และก็ทรมานกับอาการไข้ของตัวเองเพิ่มขึ้น...