บทที่ 59 บทที่28

บทที่28

หลิวชิงชิงวิ่งอ้อมโต๊ะยกแขนเสื้อเช็ดใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำชาผสมน้ำลายของนาง ปากพล่ำขอโทษ

“ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ยกโทษให้ข้า อย่าตีข้าเลยน่ะ”

จางจิ้งก็เลิกลั่กไม่เเพ้กัน แต่ทำเพียงนั่งดูเงียบๆ บ่าวไม่อาจสอดเรื่องของเจ้านาย

จ้าวเย่ชิง คว้าแขนนางไว้ให้หยุดเช็ด “อะไรที่ทำให้แม่นางคิดว่าข้าจะตี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ