บทที่ 182

ชารอนรู้สึกงุนงงกับสายตาของสแตนลีย์มากจนหน้าแดงราวกับมะเขือเทศเชอรี่ เธอสารภาพรักอย่างกะทันหัน แต่ตอนนี้เธอเริ่มเขินอาย

"อะไร..."

"พูดอีกครั้ง!"

"ผม..."

"พูดอีกครั้ง!"

"คุณ..."

"ชารอน"

สแตนลีย์เรียกชื่อเธอเบาๆ เสียงของเขาต่ำและมีเสน่ห์ ชารอนไม่สามารถช่วยได้อีกต่อไป เธอพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิงเมื่อเขาทำก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ