บทที่ 29 29

ลลิลหลั่งน้ำตาในความเงียบงัน เธอนิ่งฟังเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะของคนทั้งคู่ที่ดังมาเป็นระยะ เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงแต่ยาวนานราวกับทั้งชีวิตของหญิงสาว ในห้วงความคิดสุดท้ายเธอถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นหลังจากที่นั่งบนเตียงอยู่นานนับชั่วโมง แต่เมื่อหันกลับไปก็ต้องผงะเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ยืนอยู่เบื้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ