บทที่ 46 46

เธอยิ้มพร้อมส่งสายตาหวานฉ่ำให้ชายหนุ่มก่อนเดินออกไปและเมื่อเธอไปแล้วห้องนั้นก็เหลือเพียงพัลเลเดียมกับลลิล ร่างเล็กบอบบางพยายามข่มอารมณ์อย่างเต็มที่ เขาอาจเห็นว่าเธอนิ่งเฉยเหมือนไม่รู้สึกรู้สาทั้งที่หัวใจของเธอกำลังเต้นช้าลงในทุกวินาที เธอเจ็บปวดมากเกินไปและไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญเหตุก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ