บทที่ 80 ตอนที่ 80

ทอมมี่แนบหูเข้ากับผนังห้อง… ตอนนั้นเองจึงได้ถึงบางอ้อ

“โอ๊ะโอว… พระเจ้าช่วยกล้วยทอด สงสัยเตียงจะหัก… อิอิ”

ทอมมี่อุทานแล้วก็หัวเราะร่วนในลำคอ หันไปกระซิบข้างหูมาธาร์ที่กำลังจะจูงมือเขาออกไป

“ถ้าเป็นแบบนี้… รับรองว่าอีกไม่นานไร่กาแฟต้องมีโดโนแวนตัวน้อยๆ วิ่งซุกซนให้เห็นแน่ๆ ผู้ชายโดโนแวนน้ำเชื้อแร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ