บทที่ 14 14

“ผู้หญิงที่มีค่าและน่ายกย่องเทิดทูนจากฉันไปนานแล้ว จำไว้ด้วย....มุจลินทร์ ไม่มีใครมาแทนที่แม่ฉันได้ แม้แต่แม่ของเธอ!”

ดวงตายาวรีคู่นั้นส่องประกายอันขุ่นเข้มเสมือนยืนกรานตามคำพูดอันแข็งกร้าว มุจลินทร์รีบถอนสายตาจากใบหน้าเครียดขึ้งของชายหนุ่มและเก็บงำถ้อยทีของตนไว้ แม้โกรธเคืองเขามากเพียงใดหากแต่เธอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ