บทที่ 57 57

ปากกาพลัดตกจากมือหญิงสาวโดยณัฐญาณีไม่ทันได้เห็น หลายวันที่ใช้ความพยายามไม่พบหน้าอนาคินเธอก็ทรมานใจมากพออยู่แล้ว หากต้องไปอยู่ใกล้กันทั้งที่เธอต้องหักห้ามใจก็มิอาจรู้ว่านานแค่ไหนความอดกลั้นนั้นจะถึงจุดสิ้นสุด และที่สำคัญอนาคินไม่มีวันล่วงรู้ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอช่างเปราะบางอยู่ภายใต้เงาบิดาข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ