บทที่ 73 73

“เธอต้องอยู่ได้สิพราว.....เธออยู่กับตัวตนที่มันแห้งแล้งของเธอได้ แต่ฉันสิอาจต้องตายถ้าขืนยังอยู่กับเธอต่อไป ฉันก็เหมือนต้นไม้ มันเติบโตได้ก็เพราะน้ำ แต่เธอไม่ใช่...เราต่างก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อกัน ชีวิตของเรามันเป็นเส้นขนาน ฉันเองเป็นเครื่องมือให้เธอใช้มามากพอแล้ว ต่อไปนี้ฉันก็ควรเป็นอิสระเสียที....จาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ