บทที่ 12 11
41
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
เอมมาลินหัวเราะ...
หล่อนโตมากับอมายาและเชื่อว่าใครที่ถือเอาคำพูดจากอารมณ์โกรธของพี่สาวหล่อนมาคิด ถ้าไม่บ้า ก็คงเพราะไม่รู้จักอมายาแม้สักนิด
‘เธอก็แค่กลัวพี่ฉัน ทั้งที่ไม่มีอะไรให้กลัวเลยนะมีน’
มีนรญากำหมัดแน่น มองภาพใบหน้าของเอมมาลินไม่ชัดเนื่องเพราะแสงสะท้อนจา...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 1
3. บทที่ 3 2
4. บทที่ 4 3
5. บทที่ 5 4
6. บทที่ 6 5
7. บทที่ 7 6
8. บทที่ 8 7
9. บทที่ 9 8
10. บทที่ 10 9
11. บทที่ 11 10
12. บทที่ 12 11
13. บทที่ 13 12
14. บทที่ 14 13
15. บทที่ 15 14
16. บทที่ 16 15
ย่อ
ขยาย
