บทที่ 129 คิดถึงใจจะขาด

“เหมียวเปิดประตูให้เฮียเถอะ เฮียหนาว...” เขาส่งเสียงบอกเธอ เอกอนงค์ใจสั่นเธอนั่งลงไปกับประตู แนบหูฟังเสียงของเขา เธอก็ยังได้ยินเสียงเขาเรียกเธออยู่หน้าห้องปะปนกับเสียงฝนซัดกระหน่ำ

“เหมียวจ๋า เปิดประตูให้เฮียนะ ถ้าเหมียวไม่เปิด เฮียจะนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน ให้หนาวตายตรงนี้เลย เหมียว” เขาตะโกนเข้ามาแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ