บทที่ 2 เพื่อนเมีย บทที่ 2
หวานตาเสริมขึ้น วันนี้สาวเปรี้ยวที่พึ่งบินกลับมาจากต่างประเทศสวมชุดที่ช่วยขับเน้นเรือนร่างอวบอิ่มของหล่อน เป็นเสื้อสายเดี่ยวอวดผิวขาวเหมือนหยวกและกางเกงขาสั้นแบบฮอตแพนท์ เป็นกางเกงขาสั้นมากจนเกือบเห็นแก้มก้นแต่หล่อนก็เอาผ้าคลุมไหล่แบบบาง ๆ ผูกไว้ที่เอวทำให้ดูวาบหวิวน้อยลงแต่ก็ไม่ได้ลดความเซ็กซี่ของหล่อนลงเลย ในขณะที่กิ่งแก้วสวมเสื้อยืดธรรมดาและสวมกางเกงขายาวแต่หล่อนก็ดูสวยตามแบบฉบับสาวเรียบร้อย
“ในบังกะโลนี้มีสองห้อง เดี๋ยวทักษ์เอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บให้ เชิญสองสาวตามสบายก่อน”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็รีบหิ้วกระเป๋าเดินทางของทั้งภรรยาและเพื่อนสาวเข้าไปในบังกะโล หวานตาเผลอมองตามสามีของเพื่อนที่วันนี้เขาสวมเสื้อยืดรัดรูปและกางเกงยีนส์อวดรูปร่างอันบึกบึนสมชายชาตรีแต่ก็ไม่ได้เป็นที่สังเกตของกิ่งแก้วว่าเพื่อนสนิทกำลังสนใจสามีของหล่อน
“ไปนั่งริมชายหาดกันดีกว่านะ ปล่อยให้ทักษ์ทำอะไรของเขาไปก่อน”
“อืม...แต่หวานขอตัวสักครู่ได้มั้ยแก้ว”
“หวานจะทำอะไรเหรอ?”
“หวานอยากเข้าไปทาครีมกันแดดสักหน่อย แดดจัดมากเลย หวานต้องทาครีมกันแดดซ้ำอีกทีน่ะ”
“ตามใจจ้ะ ทักษ์คงจะเอากระเป๋าเข้าไปเก็บให้แล้วล่ะ ถ้าอย่างนั้นแก้วไปนั่งรอที่ริมชายหาดพลาง ๆ นะ”
กิ่งแก้วเดินออกไปขณะที่หวานตาหันไปทางบังกะโลซึ่งตั้งอยู่โดดเดี่ยวและเป็นส่วนตัวมาก ๆ หล่อนเดินเข้าไปข้างในเห็นว่ามันเป็นบังกะโลที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายและมีสองห้องในนั้น สาวสวยได้ยินเสียงกุกกักดังมาจากห้องหนึ่งจึงเดินเข้าไปดูก็เห็นพิทักษ์กำลังก้ม ๆ เงย ๆ หยิบของในกระเป๋าเดินทาง หวานตาเห็นท่าทางของเขาแล้วก็ยิ้มกริ่ม หล่อนรู้สึกร้อนวูบวาบเวลาเห็นเขาไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถไหน แล้วหล่อนก็พูดขึ้น
“เอ้อ...พิทักษ์...นี่ห้องของคุณกับหวานเหรอ?”
พอได้ยินเสียงของหล่อนเขาก็หันมา พิทักษ์ยิ้มก่อนตอบว่า
“ใช่ครับหวาน...ผมเอากระเป๋าไปไว้ในห้องอีกห้องให้แล้วนะครับ”
“เอ้อ...ไหนเหรอคะ หวานยังไม่เห็นเลย”
“นี่ไงครับ”
เหมือนเขาจะพาซื่อที่เดินกลับไปยังอีกห้องโดยมีหวานตาเดินตามเข้าไปและปิดประตูลงเบา ๆ ชายหนุ่มเข้าไปดูในห้องนั้นที่เขาเอากระเป๋าของหล่อนมาเก็บไว้ให้
“นี่ไงครับกระเป๋าเดินทางของหวาน”
“ขอบคุณนะคะ...เอ้อ...พิทักษ์อย่าพึ่งไปได้ไหมคะ”
หวานตาร้องบอกและทำให้ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินออกจากห้องหยุดชะงัก พิทักษ์หยุดยืนใกล้เตียงขนาดนอนคนเดียวภายในห้องนั้นขณะที่หวานตาเดินไปหยุดที่กระเป๋าเดินทางของหล่อนแล้วเปิดซิปล้วงหยิบหลอดครีมขึ้นมา
“พิทักษ์...เอ้อ...หวานอยากรบกวนให้พิทักษ์ช่วยทาครีมกันแดดให้หวานหน่อยได้มั้ย”
ชายหนุ่มตาโตเมื่อหญิงสาวปลดผ้าคลุมที่คาดเอวไว้ออกและนั่งลงบนเตียงทำให้เห็นผิวขาวผิองของเจ้าหล่อนที่สวมเสื้อสายเดี่ยวเนื้อบาง ที่สำคัญหล่อนไม่สวมชั้นในทำให้เห็นจุกนมสีชมพูรำไรใต้เนื้อผ้า พิทักษ์กลืนน้ำลาย เขาทำตัวแทบไม่ถูกแต่จะออกไปดื้อ ๆ ก็กลัวว่าจะเสียมารยาท
“เอ้อ...หวาน...เอ้อ...”
“หวานบอกให้แก้วรอข้างนอกเพราะจะเข้ามาทาครีมกันแดด แค่แป๊บเดียวเองค่ะพิทักษ์ ช่วยหวานหน่อย หวานทาไม่ทั่วทั้งตัว เดี๋ยวผิวจะโดนแดดไหม้”
หล่อนส่งเสียงหวานฉ่ำและยื่นครีมกันแดดให้ชายหนุ่ม พิทักษ์เหมือนถูกมนต์สะกดยังไงยังงั้น เขารับครีมกันแดดจากหญิงสาวก่อนที่จะตาวาวเมื่อหวานตาหาญกล้าถอดเสื้อสายเดี่ยวออกทำให้เห็นสองเต้าใหญ่ทั้งขาวทั้งอวบแกว่งไกวอยู่เบื้องหน้า
“อะ...เอ้อ...อะ...หวานครับ”
พิทักษ์อึกอัก ใจหนึ่งก็ประหลาดแท้ ตกใจแต่ก็ตื่นเต้นเพราะทรวดทรงของเพื่อนเมียช่างอะร้าอร่าม อวบอัดน่าฟัดน่ากิน หวานตาผิวขาวผ่องทำให้ชายหนุ่มลืมหน้าเมียตัวเองไปชั่วขณะเลยทีเดียว สักครู่หวานตาก็เอนตัวไปข้างหลังยิ่งทำให้สองเต้าตูมเต่งเด้งขึ้นมาท้าสายตาของหนุ่มฉกรรจ์
“แหม...ไม่เป็นไรหรอกนะคะ หวานอยากให้พิทักษ์ช่วยทาครีมให้ แป๊บเดียวเอง แก้วเขานั่งที่ริมชายหาด กำลังมีความสุขอยู่กับทิวทัศน์ท้องทะเลน่ะค่ะ”
“อะ...เอ้อ...เอ้อ...ครับ...หวาน”
พิทักษ์รับคำเสียงสั่นและตะกุกตะกักแต่เขาก็นั่งลงข้าง ๆ เพื่อนเมียที่ไม่นึกว่าจะได้เห็นเนื้อในขาวอวบของหล่อนแบบถึงเนื้อถึงหนังขนาดนี้ หวานตาสะบัดเรือนผมหอมกรุ่นของหล่อนไปมาทำเอาสติของชายหนุ่มแตกกระเจิง เขาบีบครีมกันแดดเนื้อข้นใส่ฝ่ามือที่สั่นน้อย ๆ เพราะตัวเองพยายามบังคับความตื่นเต้น
โอว...แม่เจ้า ขาวอวบอย่างนี้ ที่จริงแล้วมันเป็นภาพของผู้หญิงในฝันที่เขาจินตนาการเวลาช่วยตัวเองหากต้องเดินทางไปต่างจังหวัดหรือช่วงเวลาที่กิ่งแก้วบ่นว่าเหนื่อยและปล่อยให้เขาลอยเคว้งเวลาดึก ๆ ในคอของเขาแห้งผาก นึกอยากดื่มน้ำแต่ตอนนี้ทรวดทรงองเอวของสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกเลยให้ตายเถอะ!
“ทาตั้งแต่คอลงไปนะคะพิทักษ์...อืม...อย่างนั้นล่ะค่ะ...อืม...สบายจัง”
หวานตาครางเสียงหวานเพราะพิทักษ์ทำตามที่เพื่อนเมียร้องขอ นั่นคือค่อย ๆ บรรจงทาครีมกันแดดลงบนเนื้อตัวของหล่อนตั้งแต่ลำคอลงไป หล่อนหลับตาพริ้มและชายหนุ่มก็เคลื่อนนิ้วพลิ้วไหว พิทักษ์ก็ยังแปลกใจว่าที่จริงเขาน่าจะปฏิเสธหล่อนตั้งแต่แรก ไหงกลับทำตามที่หล่อนบอกอย่างว่าง่ายหรือเพราะเขาเองก็พึงพอใจจะทำอย่างนี้ด้วย
“อืม...อืม”
