บทที่ 17 คนไม่สำคัญ

บทที่16

ผมนี่นั่งหงอยเลยครับเมื่อเห็นท่าทางของทั้งสอง​   ม่านหมอกกับพายุดูมีความสุขมาก​   ผมรู้เจ็บที่ใจมาก

บวกกับอาการปวดมือทันทำให้ผมรู้สึก​ปวดจนจะทนไม่ได้​

"ปวดมากไหมคะ?"    น้ำค้างเอ่ยถาม​  ส่วนแม่ของม่านหมอกกลับไปแล้ว

"ปวดมากเลย"

"เดี๋ยว​น้ำค้างจะไปยืมรถจักรยานของป้าแจ่ม​  น้ำค้างจะพาไปส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ