บทที่ 50 ตอนที่ 50

ร่างเปลือยเปล่าที่มีผ้าห่มคลุมเอาไว้ถึงหน้าอกบิดตัวไปมาสองสามครั้งก่อนที่ดวงตากลมโตจะค่อยๆ ปรือตาลืมขึ้นมาความมึนงงทำให้เนื้อนวลยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง สมองพยายามคิดทบทวนอะไรบางอย่างที่เบาบางไม่ต่างจากความฝันแต่พยายามนึกเท่าไหร่มันก็นึกไม่ออก จนต้องขยับกายลงลุกนั่ง ซึ่งนั่นก็ทำให้เรือนกายสาวเจ็บร้าว...