บทที่ 71 ตอนที่ 71

“เมื่อกี้เธอยังเป็นฟืนเป็นไฟอยู่เลยเนื้อนวล แล้วทำไมตอนนี้ถึงได้...”

คิริลยังพูดไม่จบประโยค เนื้อนวลก็แทรกขึ้นเสียก่อน

“ฉัน... ฉันรู้แล้วว่าตัวเองคิดบ้าๆไปเอง คุณไม่มีทางมองพี่นาง ใช่ไหมคะ”

สองแขนที่ผลักไสเขาตอนนี้เปลี่ยนเป็นกอดรัดแน่น มือบางเลื่อนต่ำลงไปยังขอบกางเกงขายาวของคนตัวโต

“ลืม... ลืมเร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ