บทที่ 26 26

“อ๊ะ… อื้อออ เจ็บ” ภัคพิญาส่งเสียงร้องครางปานใจจะขาดออกมาเมื่อเขาตวัดเรียวลิ้นหยอกเย้าไปมา

ร่างของภัคพิญาตัวเล็กแต่อะไรอะไรต่อมิอะไรกลับไม่เล็กตามตัวแม้แต่น้อยแบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่า

คนมีของ แล้วเป็นของดีเสียด้วย

มืออีกข้างที่ว่างอยู่ค่อย ๆ ลูบไล้ลงต่ำเรื่อย ๆ พร้อมกับพรมจูบผ่านหน้าท้อง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ