บทที่ 50 ตอนที่ 50

ดีแลนนั่งดื่มชาอยู่กับจอร์จที่ริมระเบียงชั้นสอง ใบหน้าหล่อเหลายิ้มแย้มยามสนทนาอยู่กับผู้เป็นบิดา ลัลลลินเม้มปากเป็นเส้นตรง ความขลาดกลัวอัดแน่นเต็มหัวใจ หลังจากที่ถูกผู้ชายจอมอึดปล้นพลังไปยาวนานหลายชั่วโมง หล่อนก็ผล็อยหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกือบบ่ายสอง ซึ่งเป็นเวลาที่หล่อนต้องพาจอร์จลงไปที่สวนดอกไม...