บทที่ 100 100

อภินันท์แนบใบหน้าหล่อลงไปพูดกับเลือดเนื้อเชื้อไขที่เกิดจากความรักของเขาอย่างเต็มเปี่ยม

“พี่ใหญ่ขา...ลูกยังไม่ได้ยินหรอกคะ” นิรดาว่าเขาอย่างอายๆ

“ใครบอกว่าไม่ได้ยิน ลูกสัมผัสถึงความรักของเราได้แล้ว ตอนที่มีชีวิตก่อเกิดขึ้นมาแล้วล่ะจ้ะ”

อภินันท์แนบร่างขึ้นไปสวมกอดร่างนุ่มนิ่มอีกครั้ง

“พี่สัญญาว่าจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ