บทที่ 71 71

อภิรักษ์พูดไป ซุกไซ้ไปทั่วร่างบางหอมกรุ่นของวัยสาว

“ปล่อยนะ คนบ้า ไหนบอกว่าอารมณ์ชั่ววูบไง รำเพยไม่เห็นจะใส่ใจสักนิด” รำเพยดิ้นรนผลักไสแต่เขายิ่งซุกไซ้มากยิ่งขึ้นเหมือนแกล้งเธอ หญิงสาวร้องอย่างตกใจเมื่อเขากำลังหน้ามืด

“กรี๊ด!!!”

รำเพยกรีดร้องเสียงตกใจ เมื่อเขาไม่ยอมปล่อยแถมยังคลุกเคล้ารัดรึงมากขึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ