บทที่ 79 79

เธออุทานเลยงับเข้าไปเต็มๆ อภิรักษ์ครางระงมใบหน้าเหยเก ความแข็งแกร่งถูกโอบอุ้มด้วยความอ่อนนุ่มอบอุ่นจากเรียวปากสวย

รำเพยชะงัก เริ่มลงมือดูดกลืนเขาอีกครั้ง เรียกเสียงครางสลับกับคำรามที่เปล่งออกมาไม่ขาดสาย มือเรียวลูบไล้กลั่นแกล้งคนตัวโตที่กำลังร้องโอดโอยเหมือนเจ็บปวดเสียเต็มประดา

“พอได้แล้วรำเพย พี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ