บทที่ 89 89

เวลาผ่านไปเชื่องช้า แตกต่างจากความร้อนแรงที่กำลังพุ่งขึ้นไม่หยุดหย่อน

ร่างบอบบางโยกกายรับแรงรักจากเขาไม่ห่างหายจนสั่นคลอนไปทั้งร่าง

ทุกสิ่งรอบกายแตกพล่าไปด้วยความสุขอีกครั้ง ร่างแกร่งทิ้งกายลงไปทาบทับร่างบอบบางเหนื่อยหอบ

เสียงลมหายจสั่นพร่าประสานกัน ใบหน้าหล่อเหลาดูดดึงปทุมถันอวบอิ่มเบาๆ ซบใบหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ