บทที่ 87 ส่วนเกินที่แสนเจ็บปวด (75%)

“ไปตายซะ!” ลักษณ์ณาราตะเบ็งเสียงใส่ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีจากอุ้งมือใหญ่ หากแต่กลับโดนคนกักขฬะก้มลงมาดูดปากอย่างจาบจ้วงหยาบคายด้วยต้องการลงทัณฑ์ ความป่าเถื่อนรุนแรงที่เขาจงใจยัดเยียดให้ทำเอาริมฝีปากสีกุหลาบแทบแตกยับ จนสาแก่ใจนั่นแหละคนกักขฬะถึงได้ปล่อยเธอให้เป็นอิสระด้วยสภาพหอบฮัก ตบท้ายด้วยการโน้มใบหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ