บทที่ 65 ความหึงหวงเป็นเหตุ (75%)

“ฉันคงต้องขอตัวก่อน ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่ช่วยชีวิตฉัน” คล้อยหลังนายตำรวจทั้งคู่มัลลิกาก็กล่าวกับชายหนุ่มอีกครั้งอย่างสุภาพ ก่อนที่หญิงสาวจะค้อมหัวให้แล้วหันหลังเดินจากมา

“เดี๋ยวก่อนครับคุณ” เสียงที่ตะโกนไล่หลังมาทำให้มัลลิกาหันขวับกลับไปมอง แล้วเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เอ่ยออกไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ