บทที่ 91 สิเน่หาจอมกะล่อน (75%)

เผียะ!

“บ้า จะพูดจะจาอะไรก็หัดอายซะบ้าง” หลังจากที่ซัดฝ่ามือเรียวลงบนลำแขนแกร่ง มัลลิกาก็ตะเบ็งเสียงต่อว่ากลบเกลื่อนความอาย แล้วอย่างนี้เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ทนไม่ไหวก็บิดหูพ่อคนลอยหน้าทำท่าทะเล้นด้วยความหมั่นไส้

“เออ…ไอ้แอรอน ฉันให้คนไปต่อเติมห้องนอนให้แล้วนะโว้ย” ถ้อยคำที่เพื่อนรักส่งไล่หลังมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ