บทที่ 88 เล่ห์รันจวน บทที่ 20

“ที่รักขา...เร.....เร...อ๊า” เสียงนั้นขาดหายไปเมื่อร่างงามเกร็งตัวในจังหวะสุดท้ายที่เขากระแทกเจ้ามังกรยักษ์เข้าไปอย่างรุนแรง และแม้แต่ปราบก็เช่นเดียวกัน กล้ามเนื้อเป็นมัดบนหน้าอกและหน้าท้องขมวดแน่นเหมือนเชือกเกลียว

ชายหนุ่มแหงนหงายใบหน้าหล่อเหลาขึ้น กลางลำตัวของเขาที่แนบสนิทกับหญิงสาวถูกบีบรัดไว้จน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ