บทที่ 17 ตอนที่ 17

“ฉันรู้แล้วล่ะว่าสำเร็จ... แล้วนี่ร้องไห้ทำไมนักหนา”

มิตาเดินมาหยุดใกล้ๆ ร่างของเพื่อนรัก มองอย่างสงสาร

“อย่าบอกนะว่าชาริลล์ คาร์ตันจับแผนของเราได้”

โรสิตายิ้มเยาะ น้ำตาไหลพราก

“ไม่... ไม่เลย... เขาโง่แบบที่เธอบอกจริงๆ เพียงแค่เขาเห็นรอยเลือดที่เราสร้างขึ้นเท่านั้น เขาก็ไม่คิดสงสัยอะไรฉันอีกเลย ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ