บทที่ 52 ป๊ะป๋าของหนู

หมับ!!

“นะ...หนูพูดว่าอะไรนะ!”

แต่ไม่ทันจะได้เดินออกไปไหนสองมือใหญ่ก็คว้าตัวสวมกอดจากด้านหลัง เสียงเข้มสั่นเครือกอดเอวแน่น

“ปล่อยค่ะ! ไหนว่าจะทำงาน”

ฉันพลิกตัวหันไปมองหน้าสบตาคนแก่ขี้งอน

“...มะ...ไม่ทำแล้ว” คุณเขาดูไม่เป็นตัวเองเอาเสียเลยดูตื่นตกใจมึนงงยังไม่หาย

“ป๋าไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” คุณเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ