บทที่ 3 เกลียด

มือบางทุบตีไปบนอกแกร่ง เมื่อศิระแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปาก รสชาติแอลกอฮอล์ที่ติดอยู่กับปลายลิ้น ทำให้     เพียงขวัญสะอิดสะเอียน ศิระเป็นผู้ชายสกปรก ปากของเขา   จูบใครต่อใครไปทั่ว ไม่ควรอย่างยิ่งที่เขาจะมาแตะต้องเธอ      เธอให้อิสระแก่เขา เขาก็ต้องให้เกียรติเธอบ้าง

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้น้ำตาก็พากันไหลออกมา ไม่ได้เสียใจแต่เจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้ หนี้สินของครอบครัวเธอเหลือเท่าไรกัน เธออยู่กับเขามาสี่ปีน่าจะลดลงบ้าง เป็นอิสระเมื่อไรเธอจะไปจากเขาทันที ศิระ... ผู้ชายสารเลว!

มือหนาที่จับอยู่บริเวณต้นคอ สอดเข้าหาเส้นผมสลวย แล้วกระชากอย่างแรง บังคับให้เพียงขวัญเงยหน้าขึ้นรับจูบ    ของเขา รสชาติเค็มปร่าของน้ำตา ยิ่งทำให้เสี่ยหนุ่มมีอารมณ์

เขารู้ดีว่าน้ำตาเธอไหลเพราะอะไร เพียงขวัญโมโหตัวเองที่ทำอะไรเขาไม่ได้ นับวันเมียเขาก็ยิ่งทำตัวห่างเหิน คงคิดว่าท่าทางเย็นชาที่แสดงจะทำให้เขาเบื่อเร็วขึ้น ยิ่งเธอเมินเฉย        เขาก็ยิ่งอยากได้ เพียงขวัญเปรียบเสมือนอาหารทิพย์ แค่มองก็อิ่มไปทั้งวัน แต่งงานกันมาสี่ปีที่เขาไม่แตะต้อง เพราะอยากให้เธอรู้ว่าความรู้สึกที่ถูกผัวทิ้งให้นอนกอดทะเบียนสมรสมันเจ็บปวดแค่ไหน

แต่เปล่าเลย... เขาทำอะไรเธอไม่ได้สักนิด เพียงขวัญเงียบจนน่าตกใจ คนเงียบคือคนที่น่ากลัว เพราะเขาไม่รู้เลยว่าเธอ คิดอะไรอยู่ ความน้อยใจในดวงตาค่อย ๆ เลือนหาย ความเกลียดชังเข้ามาแทนที่ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเพียงขวัญเกลียดเขามากจริง ๆ มีหรือที่คนอย่างศิระจะสนใจ จะรู้สึกยังไงก็เรื่อง   ของเธอ สำหรับเขาสะใจที่ได้ทรมานเธอ

“ดีใจจนน้ำตาไหลเลยสินะ แค่นี้แหละเพียง สำหรับเมีย   ตีทะเบียนอย่างคุณ ได้แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว” พูดเมื่อถอนปากออก ปลายจมูกโด่งสวยยังคลอเคลียอยู่กับจมูกเล็กเชิดรั้น เพราะศิระยังยึดท้ายทอยเธอเอาไว้

“ฉันเกลียดคุณ!”

“เกลียดแล้วไง มีปัญญาไปจากผมไหมล่ะ ฮ่า ๆ ๆ” พูดจบศิระก็หัวเราะใส่หน้าเพียงขวัญ แม้หัวใจจะรู้สึกตรงกันข้าม       ก็ตาม เจ็บทุกครั้งที่ได้ยินคำว่าเกลียดจากเธอ

“ปล่อย!”

“จำไว้นะเพียงขวัญ คุณเป็นเมียผม ต่อให้ไม่รักคุณผม   แต่คุณต้องอยู่กับผมตลอดไป อย่าอวดเก่งให้มาก ผู้หญิงที่ผัวปล่อยให้นอนจนหยากไย่ขึ้น น่าจะรู้ตัวนะว่าควรทำยังไง หาวิธีทำให้ผัวหันมาสนใจจะดีกว่า ยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่าเพราะอะไร  ผมถึงไม่แตะต้องคุณ!”

จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ สำหรับเพียงขวัญแล้วมันคือสิ่งที่ดีที่สุด ย่ามักจะถามหาเหลนอยู่บ่อย ๆ เหตุผลที่เขาตอบย่าคือยังไม่พร้อม นั่นคือเรื่องจริง เธอนึกภาพไม่ออกเลยว่าเด็กที่เกิดมาจากความเกลียดชังจะมีชีวิตยังไง ใบหน้าสวยที่อาบไปด้วยน้ำตายิ้มกว้าง ตากลมโตมองสบกับตาคมเข้ม หัวใจแกร่งกระตุกเมื่อเห็นสายตาของเธอ

“ไม่จำเป็น!” ถอยออกไปนั่งประจำที่ เมื่อศิระปล่อยมือจากต้นคอของเธอ เพราะกลัวจะพลั้งมือทำให้เธอบาดเจ็บ     ไปมากกว่านี้ เธอแต่งงานเพื่อล้างหนี้ให้ครอบครัวที่เขาไม่    แตะต้องก็เพราะไม่อยากให้หนี้ก้อนนั้นหมดไป หมดหนี้ก็เท่ากับเธอจะได้เป็นอิสระ ถึงวันนั้นเธอก็จะตีปีกไปจากเขา อยู่กันดี ๆ ไม่ได้ ก็อยู่กันไปแบบนี้แหละสะใจดี

กระบะสี่ประตูพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงตามอารมณ์ของคนขับ คนที่นั่งข้าง ๆ ยังนั่งตัวตรง ไม่แสดงอาการใด ๆ ออกมา

“ส่งฉันที่บ้านย่านะคะ” วันนี้เธอต้องไปทานข้าวกับย่า ศิระคงลืมไปแล้วว่าย่าบอกให้เขาพาเธอไปหาอาทิตย์ละครั้ง   คนอย่างเขาจะจำอะไรได้

“อืม...” ตอบสั้น ๆ

“งานลอยกระทงปีนี้ เสี่ยจะจองโต๊ะไหมคะ” เพราะเป็นเรื่องของโรงเรียน เธอจึงยอมเปิดปากพูดกับเขา ไหน ๆ เขาก็อยู่ตรงนี้แล้ว จะได้ไม่ต้องโทร. หาให้เปลืองเงิน

“เหมือนเดิม!” ตอบด้วยความไม่พอใจ

“ค่ะ” เป็นอันจบบทสนทนา ศิระจะจองโต๊ะห้าโต๊ะเพื่อเลี้ยงลูกน้อง เขาจะพาใครมาอีกก็เรื่องของเขา เธอเป็นครูก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเอง เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวเธอแยกมันออกจากกันได้ดีจนคนที่นั่งข้าง ๆ ยังนึกโมโห ผู้หญิงคนนี้คงไม่มีหัวใจ

ครืด~ ครืด~

มือถือในกระเป๋าสั่นขึ้น เพียงขวัญหยิบขึ้นมาดู ยิ้มแล้ว กดรับ

“ยังไม่ถึงบ้านเลยค่ะ คุณทำอะไรอยู่คะ”

ศิระเงี่ยหูฟัง เมื่อได้ยินบทสนทนา คนที่โทร. มาไม่น่าจะใช่กมลชัย เพราะเพียงขวัญจะเรียกเขาว่า ผอ.

“คืนนี้ฉันนอนดึก โทร. มาได้ค่ะ”

กรามแกร่งขบเข้าหากัน มีโทร. หากันตอนกลางคืนด้วย ไม่ธรรมดาเสียแล้ว

“วันอาทิตย์เหรอคะ จะโทร. หาอีกทีแล้วกัน แค่นี้นะคะ ฉันต้องวางแล้ว”

เพียงขวัญวางสายเมื่อจบบทสนทนา เก็บมือถือเข้ากระเป๋าตามเดิม โดยไม่รู้เลยว่าคนที่นั่งข้าง ๆ รู้สึกอย่างไร ศิระโมโหจนควันออกหู เขาประมาทเกินไปแล้ว ทิ้งเมียให้เหงาอยู่กับเทคโนโลยี ต่อให้เป็นแม่พระก็ต้องหวั่นไหว เมียเขาจัดว่าเป็น คนหน้าตาดีจนหาตัวจับยาก คนที่โทร. มาคงสะกดคำว่าตาย      ไม่เป็น ถึงมายุ่งกับเมียเขา

กระบะคันงามเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านทรงไทยหลังใหญ่ นานแล้วที่เขาไม่ได้มาหาย่า ทานข้าวกับย่าสักมื้อก็ดีเหมือนกัน บางทีคำถามน่าเบื่อที่ย่าชอบถาม อาจจะได้คำตอบเร็ว ๆ นี้      มีลูกสักคนก็ดี... เพียงขวัญจะได้ไม่เอาเวลาไปทำอย่างอื่น

นี่เป็นครั้งแรกที่ศิระอยากมีลูก ผู้หญิงของเขามีมากมาย แต่เขาอยากมีลูกกับเธอแค่คนเดียวเท่านั้น