บทที่ 1 ยังไงก็ไม่แต่ง

เสียงเพลงดังๆ ในผับแห่งหนึ่งย่านทองหล่อหนุ่มสาวนักท่องราตรีกำลังเต้นกันอย่างเมามันกับเสียงเพลง และมีหญิงสาวคู่หนึ่งกำลังนัวเนียกันอยู่ที่โต๊ะโซนวีไอพีชั้นสองของผับ

“พี่ไบรตั้นขา...ดาด้าอยากให้พี่ไบรตั้นจูบดาด้าหน่อยค่ะ” หญิงสาวหน้าตาดีกำลังเอื้อนเอ่ยขอร้องให้ชายหนุ่มนั้นจูบเธอ

“พี่ว่าอย่าดีกว่านะครับเดี๋ยวดาด้าจะดูไม่ดี” ชายหนุ่มตาน้ำข้าวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเข้ม แต่ภายในใจอยากจะจับแม่สาวน้อยที่ยั่วเขาอยู่ขย้ำให้ร่วงคาเตียงเลย

“ก็เราเป็นแฟนกันนะคะพี่ไบรตั้น ดาด้าขอแค่นี้ให้ได้ไหมคะพี่ไบรตั้นขา...” มือบางลากตามเรียวขาสวยของตัวเองขึ้นมาพร้อมกระโปรงที่มันสั้นจนเห็นข้างในหมด สายตายั่วยวนของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มกำลังจะตบะแตก

“อยากเสนอตัวให้พี่เองนะ ข้อห้ามของพี่คืออย่าทำตัวเป็นเจ้าของต่อหน้าคนอื่นและต้องมาหาที่ทุกครั้งที่พี่เรียกหา” หญิงสาวพยักหน้าตอบรับก่อนทั้งสองจะเดินจับมือกันออกจากผับเพื่อไปต่อที่คอนโดชายหนุ่มซื้อไว้เพื่องานนี้โดยเฉพาะ

“จัดการร่างกายของเธอสิ” ร่างสูงใหญ่ของไบรตั้นเดินไปนั่งที่โซฟา เขาจ้องมองแม่สาวน้อยที่กำลังยั่วยวนเขาด้วยลีลาการถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆ ไบรตั้นยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ

“ถอดหมดแล้วค่ะพี่ไบรตั้นขา...” สาวสวยกระดิกนิ้วเรียกเชิญชวนให้ชายหนุ่มเข้าไปหาตนเอง เธอค่อยๆ เดินถอยหลังไปทีละก้าวๆ จนถึงเตียงนอนสีขาวสะอาดตาที่มันใหญ่เป็นพิเศษ ร่างเล็กถูกผลักให้นอนราบไปกับที่นอนกว้างก่อนที่ไบรตั้นจะขึ้นไปนั่งคร่อมหญิงสาวเองไว้

“ยั่วพี่แบบนี้ระวังจะเดินไม่ได้นะครับคนสวย” ยิ้มมุมปากผุดขึ้นจากใบหน้าหล่อเหลาของไบรตั้น ชายหนุ่มค่อยๆ ใช้นิ้วแกร่งลากไล้ไปตามเนินอกอวบอิ่มของหญิงสาวก่อนจะหยุดอยู่บนยอดปทุมถันที่มันแข็งเป็นไตเพียงแค่เขาสัมผัสมันแค่ปลายนิ้ว

“อ๊ะ...อ้าาาาส์พี่ไบรตั้นขา...ดาด้าอยากให้พี่ไบรตั้นเข้ามาในตัวของดาด้าแล้วค่ะ” หญิงสาวร่อนสะโพกยั่วยวนชายหนุ่มให้เข้าหา ก่อนจะแบะขาออกเล็กน้อยเชิงยั่วยวน

“ใจเย็นๆ สิครับคนสวย พี่ยังไม่ได้เล้าโลมเลยนะ” เพียงแค่ถูกสัมผัสจากชายหนุ่มมันก็ทำให้เธอนั้นเสียวซ่านไปทั้งตัวแล้ว

“ดาด้าพร้อมแล้วค่ะพี่ไบรตั้นขา...” ไบรตั้นถอดเสื้อยืดออกช้าๆ เผยให้เห็นมัดกล้ามของคนที่ชอบออกกำลังกายแถมไม่มีไขมันเลยด้วยซ้ำ รอยสักบนตัวของเขามันยิ่งทำให้ชายหนุ่มนั้นดูเท่และดูมีเสน่ห์

“อยากมากไหมครับหืม...” สายตาคมจ้องมองช่องทางรักของหญิงสาวที่มันมีน้ำหล่อลื่นออกมาจนมันแฉะหมดแล้ว

“อยากมากๆ ค่ะเข้ามาได้แล้วนะคะพี่ขา...” แก่นกายขนาดใหญ่ถูกงัดออกมาจากกางเกงยีนสีดำตัวแพง หญิงสาวเบิกตากลมโตจ้องมองเจ้าดุ้นยักษ์ที่มันพร้อมจะออกศึกของชายหนุ่มด้วยสีหน้าตื่นเต้นและตกใจ เพราะไม่เคยเห็นมันใหญ่ขนาดนี้ ไบรตั้นมองหญิงสาวด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ป้องกันข้างโต๊ะหัวเตียง

“ต้องใส่ด้วยเหรอคะ?” หญิงสาวผงกหัวขึ้นมาถามด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก

“ใส่สิถ้าเกิดท้องขึ้นมาจะทำยังไง” ชายหนุ่มไม่สนแม้จะมองดูใบหน้าของหญิงสาวเขาจัดการสวมถุงยางไซซ์ใหญ่ให้กับเจ้าลูกชายของเขา มือหนากำรูดท่อนเอ็นยักษ์รูดขึ้นลงช้าๆ สองสามทีก่อนจะเอามันไปจ่อที่ปากทางรักของหญิงสาวทว่ายังไม่ทันได้สอดแทรกเข้าไป แม้แต่ปลายมันยังไม่ทันได้สัมผัสเนื้อของหญิงสาวเลยเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นจนทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเสีย แต่มองหน้าจอโทรศัพท์แล้วต้องกดรับทันทีเพราะแม่ผู้เกรี้ยวกราดโทรมา

“ครับแม่”

‘แกอยู่ไหนกลับบ้านเดี๋ยวนี้แม่มีธุระสำคัญจะคุยกับแกนะฉลาม!’

“โถ่แม่พรุ่งนี้ได้ไหมผมไม่ว่าง...”

‘ฉันให้เวลาแกสิบนาทีให้ถึงบ้านเดี๋ยวนี้!!’ สายถูดตัดไปโดยที่ชายหนุ่มได้แค่อ้าปากเตรียมจะพูด เอากับแม่เขาสิขัดไม่ได้เลย

“พี่ต้องกลับแล้วนะมีธุระด่วน” ไบรตั้นลุกขึ้นไปใส่เสื้อแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะปรายตามองหญิงสาวที่นอนหน้าบึ้งอยู่บนเตียง

“พี่จะทิ้งให้ดาด้าค้างอยู่แบบนี้เหรอคะ!” หญิงสาวขึ้นเสียงใส่ด้วยความไม่พอใจที่ชายหนุ่มทำเธออารมณ์ค้าง

“อย่าเรื่องมากน่าก็บอกว่ามีธุระไง!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นจนหญิงสาวไม่กล้าที่จะเถียงเขาอีก เธอค่อยๆ ขยับกายลุกขึ้นไปแต่งตัวพร้อมออกไปพร้อมเขาทันที

“ไว้วันหลังพี่โทรหานะดาด้า” ชายหนุ่มมาส่งหญิงสาวแค่หน้าคอนโดเพราะเขาต้องรีบไปหาแม่คงไม่มีเวลาไปส่งเธอ

“ดาด้างอนพี่แล้ว!!” หญิงสาวทำสีหน้าบึ้งตึงใส่ชายหนุ่มก่อนที่เธอจะขึ้นแท็กซี่ไป

“แม่นะแม่ทำไมรู้จักเวลาดีจังเลย...” ชาวหนุ่มพึมพำอยู่คนเดียวภายในรถหรูที่ชอบซื้อมาสะสมเอาไว้

@บ้านพร็อบ

คฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลพร็อบที่มีประมุขใหญ่เป็นถึงเจ้าของบ่อน้ำมันทั้งในและต่างประเทศและยังนำเข้าทองคำอีก ไบรตั้นเดินเข้ามาภายในบ้านที่เขาไม่ได้กลับมาประมาณเดือนกว่าๆ แล้ว ถ้าแม่เขาไม่โทรตามเขาคงไม่ยอมกลับบ้านง่ายๆ แน่

“มาแล้วเหรอไอ้ลูกชาย...” ประมุขใหญ่ของบ้านเอ่ยทักลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่หายหน้าหายตาไปไม่ยอมเข้าบ้าน

“หวัดดีครับพ่อหวัดดีแม่...ว่าแต่มีเรื่องอะไรถึงเรียกผมมาซะมืดค่ำแบบนี้” ชายหนุ่มหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ก่อนจะพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมา

“แกจะต้องแต่งงาน!” เสียงผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น ประโยคแรกจากปากแม่ทำเอาไบรตั้นถึงกับค้างไปกับคำพูดของแม่

“ล้อเล่นน่าแม่จะตงจะแต่งงานยังไงผมยังไม่มีแฟน” ชายหนุ่มยังคงไม่เชื่อในสิ่งที่ผู้เป็นแม่บอก

“แกมีคู่หมั้นแล้วและตอนนี้น้องก็พร้อมที่จะแต่งงานกับแกแล้ว เลิกทำตัวเหลวไหลได้แล้วนะฉลาม” ผู้เป็นแม่ดุลูกชายที่เอาแต่เที่ยวเตร่ไม่รู้จักหยุดหย่อนแม้จะโตมากแล้วก็ตาม

“คู่หมั้นอะไรผมไม่แต่ง ยังไงก็ไม่แต่งนี่แม่จะให้ผมแต่งกับอีบ้าที่ไหนก็ไม่รู้หน้าผมยังไม่เคยเห็นเลยนะแม่!” ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากเก้าอี้กำลังจะก้าวเท้าเดินออกไปจากโต๊ะ “ถ้าแกไม่ยอมแต่งงานแม่จะไม่ให้ในสิ่งที่แกอยากได้มาตลอดชีวิต” สิ้นเสียงผู้เป็นแม่ทำเอาชายหนุ่มถึงกับชะงักไป เขาค่อยๆ หันหน้ามาเผชิญหน้ากับแม่ตัวเอง

“แม่อย่าเอามาอ้างเลยครับ ยังไงผมก็ยืนยันคำเดิมผมไม่แต่ง!!!” ไบรตั้นกดเสียงต่ำลอดไรฟันอย่างข่มอารมณ์เอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินออกมา

“เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งกลับสิวะลูกชาย” เควินเดินตามหลังลูกชายมาเห็นท่าทางลูกชายแล้วเขาก็ไม่อยากจะบังคับลูกแต่มันต้องเป็นไปตามที่คุณพ่อของเขาได้จัดการเอาไว้ก่อนเสียแล้ว

“ถ้าพ่อจะมาบอกผมให้แต่งงานนะพ่อไม่ต้องพูดให้เหนื่อยหรอก ยังไงผมก็ไม่แต่งกับเด็กบ้านั้น!” ไบรตั้นยังคงหัวเสียกับเรื่องแต่งงาน เพราะยังไงซะเขาก็ไม่ยอมแต่งแน่ๆ

“ฟังพ่อนะไบรตั้นเรื่องแต่งงานเนี่ยมันเป็นเรื่องใหญ่พ่อรู้และไม่มีใครยอมแต่งง่ายๆ และอีกอย่างหน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น แต่พ่ออยากให้ลูกคิดดีๆ นะ สัญญานี่ปู่ลูกเป็นคนหมั้นหมายน้องให้ลูกเอาไว้ก่อนปู่จะเสียและพ่อก็มองในอีกมุมว่าแกควรมีครอบครัวได้แล้ว พ่อกับแม่แกก็แก่ลงทุกวัน อีกอย่างร่างกายตอนนี้มันก็เริ่มบอกแล้วว่าจะไม่ไหว แกเป็นที่พึ่งคนเดียวของบ้านนะ แต่งงานมีเมียได้แล้วแต่ถ้าแกไม่รักน้องเขาแกจะแต่งแล้วแยกกันอยู่อันนั้นพ่อก็ไม่ว่า ไม่แน่แกอาจจะรักน้องเขาเข้าให้สักวันเถอะไอ้เสือ” สิ้นคำพูดของเควินทำเอาลูกชายของเขานั่งเงียบไปก่อนจะผลุนผลันเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปด้วยความเร็ว

“รอแกเห็นหน้าน้องเขาก่อนเถอะไอ้เสือน้อย...” เควินมองตามรถลูกชายที่เคลื่อนตัวออกจากบ้านไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ยังไงสัญญาก็ต้องเป็นสัญญา