บทที่ 39 บทที่ 39

“ก็ลุกไม่ขึ้น คงหนักอยู่เหมือนกัน ถ้ากินยาลดไข้แล้วไข้ไม่ลด คงต้องตามหมอนั่นแหละ ขนาดนี้ยังดื้อแพ่งจะไปเรียนให้ได้” สีหน้าและน้ำเสียงคนตอบดูกังวลอยู่ไม่น้อย เขารู้ดีว่าที่กลิ่นจันทร์เป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อวานเขาเห็นแก่ตัวและเรียกร้องจากเธอมากเกินไป ถ้าเขารู้จักยับยั้งชั่งใจบ้าง เธอก็คงไม่ต้องมาติดไข้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ