บทที่ 52 บทที่ 52

“ค่ะรอดูได้เลย ปล่อยค่ะ ไผ่ไม่อยากใกล้ชิดกับคนป่วยนานเกินไป ไผ่ไม่อยากติดไข้ ไผ่รังเกียจ” ร่างบางดิ้นขลุกขลัก ทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ ทั้งอยากอยู่ห่างๆ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งเจ็บ เจ็บที่หัวใจสุดจะบรรยาย

“รังเกียจงั้นเหรอ?” คราวนี้เป็นนภัทรที่ขบกรามแน่น ตาจ้องมองหน้าหวานใสเขม็ง

“ค่ะ ไผ่รังเกียจคนป่วยแบบคุณ ทำไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ