บทที่ 55 บทที่ 55

กลิ่นจันทร์เอ่ยพลางเชิดหน้าขึ้นรอรับการเยาะเย้ยถากถาง ทว่าเขากลับไม่ได้เอื้อนเอ่ยวาจาใดๆ ออกมา มีแต่เพียงสายตาที่หันมาจับจ้องมองเธอนิ่ง

“ฉันได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย เมื่อวันก่อนเธอยังอวดดีใส่ฉันอยู่เลย”

“ไผ่มีความจำเป็นค่ะ”

“ช่วยพี่ชายอีกตามเคยสินะ นี่พี่ชายที่แสนดีเธอมันรู้ตัวมั้ยว่าทำน้องสาวเดือดร้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ