บทที่ 88 บทที่23.ขอโอกาสให้ฉันเถอะนะ? 1

บทที่23.ขอโอกาสให้ฉันเถอะนะ?

นิรดาปิดประตูห้องด้วยมือสั่นระริก เธอเอนหลังพิงประตู ยกมือขึ้นทาบตำแหน่งหัวใจ หัวใจของเธอเต้นรัวเหมือนจะหลุดออกมาจากขั้ว ผิวแก้มแดงระเรื่อ กับคามละมุนละไมที่โรยล้อมรอบตัว เธอไม่ค่อยเข้าใจมาโค ไม่รู้เจตนาของเขา คำพูดเหล่านั้นเชื่อถือได้หรือเปล่าไม่รู้ แต่หัวใจเจ้ากรร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ