บทที่ 48 ตอนที่ 48

‘พี่บรูซ... อย่าทำ อย่าทำพี่บรูซ... อย่า...’

ร่างอรชรที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงมาหลายชั่วโมงผุดลุกพรวดขึ้นนั่ง ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เหงื่อผุดพรายขึ้นเต็มหน้าผาก หัวใจเต้นแรงระรัวด้วยความหวาดกลัว

“นี่เรา... แค่ฝันไปเหรอ”

ทานตะวันรีบตั้งสติ และมองไปรอบๆ ตัว แสงอาทิตย์สีเงินยวงเกาะที่ขอบฟ้า ทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ