บทที่ 12 แค่กินจุไปหน่อย

“ชักหิว ต้องรีบแล้วนะ” เขาบอกเธอ ฟาเบียนรั้งร่างเล็ก ๆ ให้ไปนั่งบนขอบอ่าง ชายหนุ่มอ้าง้างขาของเธอออก แล้วฉกใบหน้าลงไปทันที หญิงสาวตกใจมากไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้ง ๆ ที่เตรียมใจมาแล้ว แต่หลังจากนั้นเธอก็อ่อนระทดระทวยไปกับปลายลิ้นที่ทำให้เธอซ่านไปทั้งทรวง ร่องร้อน ๆ ปล่อยความสุขออกมามากมายเกินกว่าตัวเธอจะต้านทาน

“อะ... โอ๊ย... อื้อ...” เธอร้องครางอื้ออ้าบอกว่าเจ็บปวดขึ้นมาทันทีที่ร่างหนาใหญ่แทรกอัดตอกตัวโตเข้าไปโดยไม่บอกกล่าว น้ำหูน้ำตาเธอเอ่อคลอหน่วย

“อยากกระแทก...” เขาพูดจาหยาบโลนออกมา ก้มไปงับริมฝีปากที่เผยอร้องคราง เสี้ยวนาทีต่อจากนั้น เขาก็ขยับโยกอย่างเอาเป็นเอาตาย ปองรักร้องลั่นทันทีที่ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ มันทั้งเจ็บร้าวไปหมด แต่ก็เสียวสุด ๆ ในเวลาเดียวกัน

เขาพลิกหมุนร่างเล็ก ๆ ให้โก่งโค้ง โชว์ความหวานที่หยาดเยิ้ม

“ร้อนแรงไม่เบา” เขากระซิบข้างติ่งหู กระทุ้งตัวเองเข้ามาอย่างสุดแรง ชายหนุ่มช่างไม่ปราณีเอาเสียเลย

ช่องทางที่คับแคบของปองรักถูกอัดด้วยท่อนใหญ่แบบไม่นับจังหวะ ความแรงและหนักหน่วงเล่นเอาเธอกระตุกเกร็ง ช่องรักตอดรัดบีบท่อนเนื้อแกร่งยิบ เขาพาเธอไปส่งสวรรค์ตั้งหลายรอบ

“โอ๊ย... คุณฟาเบียนขา จิลไม่ไหวแล้ว อ๊า...” เธอหันหน้ามามองเขา ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาจับฝ่ามือหนาที่จับเอวคอดดึงเข้าหาตัว ร่องเล็ก ๆ บีบตัวเองอย่างรุนแรง

ชายหนุ่มร้องอู้ กระตุกตัวอัดส่งกระแทกกระทั้นแรงเข้าไปอีก ร่างบางสั่นระริก เกร็งขาจนตัวกระตุก ปากก็พร่ำเรียกร้องแต่ชื่อของเขา

ชายหนุ่มเกินกว่าจะทนทาน ช่องทางคับแคบของเธอมันได้ใจเขาไปจริง ๆ ฟาเบียนกระแทกส่งท้ายอัดตัวเองเข้าไปจนลึกสุด ท่อนใหญ่กระทุ้งชนผนังอ่อนนุ่มภายในอย่างแรง เธอหวีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง ขาสั่นผับ ๆ เขาฉีดอัดความพึงพอใจเข้าไปในตัวเธอจนเต็มร่อง น้ำแห่งความสุขของเขาและเธอไหลย้อยออกมาเป็นทาง

เขาดึงตัวเองออก และนั่งลงไปในอ่างน้ำ ดึงร่างเล็กที่สั่นสะท้าน หน้าแดงก่ำไปหมดให้นั่งคร่อมทับกายกำยำที่ยังไม่อ่อนตัว เธอบดเบียดตัวเองลงไปอย่างเขินอาย

“อื้อ...” เธอขยับตัวเองให้ถนัด ความคับแน่นจนยากจะบรรยายถูก สองแขนของปองรักโอบรัดรอบคอของเขาเอาไว้แน่น หายใจหอบเหนื่อยอยู่ตรงนั้น ฟาเบียนยกมือขึ้นลูบหลังของเธอไปมา

“ส่งข้อความไปได้อ่านไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงกระเส่าเช่นกัน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่ได้นอนกับหญิงสาวคนไหนเลย

เธอยกหน้าขึ้นมามองหน้าเขา เห็นเขาพยักหน้าแบบรอคำตอบ

“กินยาคุมแล้วค่ะ” เธอตอบออกไปทั้งที่กระดากปาก

“ดีมาก เพราะบอกเอาไว้ก่อนนะ ว่าอย่าคิดที่จะมีลูกกับผม หากไม่อยากเลี้ยงลูกคนเดียว” คำพูดของเขาทำร้ายจิตใจของปองรักมาก เธอถึงกับสะอึกและสะท้อนในหัวใจ

“ค่ะ จิลทราบค่ะ ข้อความของคุณฟาเบียนก็บอกชัดเจนแล้ว” ปองรักบังคับไม่ให้ตัวเองน้ำเสียงสั่น ทั้งที่ตอนนี้ในหัวใจเธอมันร้องไห้

(“ซื้อยาคุมกินมาให้เรียบร้อย จัดการตัวเองให้ดีตลอดหกเดือนนี้ แล้วอย่าคิดว่าจะจับผมด้วยการท้องแล้วมีลูกกับผม เราเข้าใจตรงกันนะ”) เธอเหมือนถูกตบหน้าแรง ๆ อีกครั้ง แล้วน้ำตามันก็รินไหลออกมาเป็นทาง

“โยกขยับตัวสิ” เขาจับเอวคอดและเด้งตัวเองเข้าใส่

“อื้อ...” ปองรักร้องอื้อ ทำเป็นไม่เป็น ตอนนี้ก็ต้องทำมันแล้ว

‘ตอนนี้เธอมันก็เป็นกระหรี่ดี ๆ นี่เอง ยายจิล’ หญิงสาวให้นิยามกับตัวเอง ตอนนี้หลับตานิ่ง ๆ ขยับตัวตามมือหนาใหญ่ที่บังคับร่างกายของเธอให้โยกขยับ

เพียงครู่เธอก็ต้องลืมความขุ่นใจ เพราะร่างกายที่ถูกฝ่ามือหนาบังคับให้ขยับเร็วขึ้น แล้วเด้งอัดตัวใหญ่เข้าหาเธอแบบไม่อ่อนข้อ หญิงสาวกรี๊ดลั่น เธอกระตุกตัวเกร็ง น้ำในอ่างกระเพื่อมไหวตามแรงขยับของสองร่าง

ฟาเบียนจับเธอนอนพาดไปที่ขอบอ่างที่ช่างทำมาให้เหมาะกับการนี้ เขาส่งท่อนเนื้อเข้าประชิด สองขาของปองรักพาดไปตามลำตัวแข็งแรง ชายหนุ่มไม่ปล่อยเวลาให้เสียไป เขากระหน่ำเธอให้สมใจเพราะตลอดเวลาจากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีเวลาไหนที่เขาจะไม่คิดถึงและอยากฟาดเธอให้หนัก ๆ แบบนี้

หญิงสาวนอนน้ำตาไหลพราก ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจ แต่มันมาจากความซ่านรัญจวนที่ชายหนุ่มบรรเลงใส่เข้ามาแบบไม่ยั้ง เสียงเนื้อที่กระทบกันดังลั่นไปทั้งห้อง และเสียงร้องครางระงมของปองรักผสานกับเสียงคำรามด้วยความกระสันกระเส่าของเขา

“พร้อมกันนะคนสวย อ๊า...” เขาจ้องใบหน้าหวาน ที่ตอนนี้เหยเก และเผยอปากร้องคราง ชายหนุ่มอัดโยกขยับจังหวะเร็วรี่ ก่อนจะปล่อยพิษจากเจ้าตัวร้ายเข้าไปในร่างกายอ่อนนุ่มของเธออีกเต็มแม็ก

เขาก้มลงไปประกบริมฝีปากกับหญิงสาวแบบดูดดื่ม ปองรักยกแขนขึ้นรัดรอบคอของเขา เธอจูบตอบฟาเบียนแบบร้อนแรงเช่นกัน

เพียงเขาถอนแกนแกร่งออก ทั้งน้ำประสานรักและเลือดก็ไหลปนออกมาด้วย เขาก้มลงมองหาความบอบช้ำที่เขาเป็นผู้ทำลาย กลีบดอกไม้ช้ำแดงบวมอย่างชัดเจน

“มา... เดี๋ยวอาบน้ำให้” เขาพูดแบบเอาใจ ช้อนร่างระทดระทวยของหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน หยิบฟองน้ำประจำตัวของเขาแล้วกดครีมอาบน้ำกลิ่นโปรดของตัวเองใส่ลงไป ฟอกถูตามเรือนร่างขาวนวล ที่ตอนนี้ออกแดงด้วยเลือดที่สูบฉีดไปทั่วกายา

ท้องฟ้าเริ่มมืดลง หญิงสาวแทบไม่ได้ชมความงามของทิศทัศน์ข้างนอกเลย ถูกเขาเล่นงานอย่างหนักจนตาลาย

“คืนนี้ค่อยมาต่อ” เขามองหน้าเธอยิ้ม ๆ แต่คำพูดของเขาทำให้เธอมองหน้าเขาตาโต เขาฉกริมฝีปากลงไปอีกครั้ง เธอต้องยอมเขาตลอดไปใช่ไหม ไม่มีสิทธิ์โต้แย้งอะไรเลยเหรอ ชายหนุ่มบังคับให้เธอใส่แต่เสื้อคลุมตัวใหญ่ของเขา แล้วตัวเขาก็ใส่เช่นเดียวกัน