บทที่ 21 ผมว่างครับ

“ตาย... นึกไปก็เขินแทน ถ้าฉันได้นั่งทำงานกับเขา แล้วเห็นใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาทุกวัน หัวใจฉันจะเต้นแรงได้อีกนะสิ” สุจิราทำหน้าแดง

“ดู ๆ... ทำเข้า...” ปองรักหัวเราะใส่เพื่อน ตีแขนเพื่อนรักเบา ๆ

“เขาจีบแกเหรอ” สุจิรายังซักไซ้ต่อ

ปองรักรีบส่ายหน้า จะบอกเพื่อนรักได้อย่างไรว่าเธอไปเสนอตัวเป็นเมียพาร์ทไทม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ