บทที่ 34 อย่า...อะไร?

ติ๊งต่อง........ เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นอีกครั้ง เธอหันไปมองหน้าผู้หมวด

“ผมเปิดให้เองดีกว่าครับ คุณลีนท่าทางจะเดินลำบาก” เขารีบลุกไปเปิดประตูทันที

วทัญญูมองหน้าชายแปลกหน้าใหญ่ แต่เพียงครู่เขาก็ทักขึ้น

“พี่บาส”

“นายเก่ง”

“ใช่” ทั้งสองรู้จักกันเป็นอย่างดี

แม่ของผู้หมวดบาสก็ขายของอยู่ในตลาดที่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ